"G Ö K S U N L Ü G A T I"
Çamaşırhane “donnuk” bulaşık yeri “cağ “
Maviye “gö” beyaza “apbağ”
Çatısız eve “dam” üstünde “loğ”
Zehire de “ağ” derler bizde
Köpege “it” , yavrusu “enik”
Kediye “püsük” katıra “görük”
Kabıza “peklik” ishale “ötürük”
Dam kenarına “süük”derler bizde
Kumaşa “pırtı” iç çamaşıra “don”
Atlete “köynek” elbiseye “fiston”
Duşa “çimmek” salğına “gıran”
Bakır tabağa “sahan “derler bizde
Kadın “avrat”tır eşiyse “gişi”
Nineye “ebe” amcaya “emmi”
Komşuya “gonşu” halaya “bibi”
Şimarana “şimrime !” derler bizde
Zayıfa “illengeç” balkona “örtme”
Cimriye “mırhız” kepçeye “çomça”
Perişan “sünepe” tepsiye “sini”
Aileye de “horanta” derler bizde
Patates “kerto” camlar “cıncık”
Sahura “zöhür” çizğiye “cızzık”
Tomruğa “zomp ”başörtü “yâlık”
İzmarite de “vızzık” derler bizde
Etli yemek “sulu” çorbaya “şora”
Patlıcana “baldırcan” çöreğe “kömbe”
Mısır ekmeği “taptabu” döğmeye “yarma”
Yoğurtlu yarpuza “toğa” derler bizde
Tavuk kuluçkada “gurk” civcive “cücük”
Mandaya “camuz” yavrusu “boduk”
İyiyse “oflaz” ince bulgur “setik”
Pamuğa da “pambık” derler bizde
Lahana “ilehana” limona “leymun”
Ekşiye “eşki” reyhana “ırahan”
Helvaya “havla” nadasa “velhan”
Mal gübresine “akmun” derler bizde
Tahta terlik “habbap” karşı söz “çemkirme !”
Süt-yoğurt “ağartı” tencere “kuşgana”
Yük aracına “geçgele” taklit “ökünme”
Kamuoyuna da “el-âlem”derler bizde
“dert !” deyince “marat!” tuvalet “hacet”
Sırt çantasına “gazan gabı” ele muhtaç “muhanet”
Feraceye “ızar” rezil olmak “malamat”
Hevesi kaçınca “sıtkım sıyrıldı” derler bizde
Sulu aşa “lepe” gölgeye “duluk”
Saf adam “pehlül” dişiye “gancık”
Kümese “tünek” çürüğe “uluk”
Sebze yerine “avarlık” derler bizde
Baklavaya “paklavu” elmaya “alma”
Sıcak “ısıcak” küçük baltaya “çalta”
Yabancı “yadırğı” mısır lepesi “basta”
Buğday ölçeğine “silme”derler bizde
Dişi ata “kısrak” böceğe “böcük”
Birdahaya “galan” doğruya “essah”
Naneye “yarpuz” giyeceğe “esbap”
Çocuk severken de “ırık” - “tombak” derler bizde
Çuvala “seklem” fark etmeye “teh düşmek”
Nemli tarla “darbız” şerbete “şirincelik”
Ondan sonra “imi dime” tamamen “bi demlik”
Ahır penceresine “temek” derler bizde
Karlı-pekmez "garsambaç" çoban "sığırtmaç"
Sıpaya "kürrük" gübrede oynanan "köküç"
Oklava "oklâç" çeviren "evreeç"
Pekmezli tatlıya "omaç" derler bizde
Mutfak "ocaklı yer" yumurta “bıdık”
Şekli bozuk "meymenetsiz" kadın küfrüdür "yoluk"
Söz bilmeze "elevetsiz" kiler "zahralık"
Kızdırırsan "batasıca !" derler bizde
Şimale “guz”,damada “güvâ”
Boğulma “bosukma” kaburgaya “eyâ”
Gözetmeye “kişifleme” sıkışınca “gısıkma”
Canı sıkılınca da “dışlığım gelmiyo !” derler bizde
Mustafa’ya “musduk” ayşeye “anşa”
Garibana “sefil” babaya “ağa”
Dağların şahıdır ahh! şu “Binboğa”
Göksun’a hep “Gösün” derler bizde
Hasretin düştü de herşeyden ayrı
"Arı-sili" olmuşsa gamsızım gayri
Yazmakla bitiremem bu “menşur” diyarı
"Gına getirme"den; dillen !,şahlan ! bari
YAZAN : M.Coşkun KALE (06.03.2006 )